Natúúrlijk ben jij 'iets waard', luidt meestal de reactie als mensen mijn achternaam horen. (Dit in tegenstelling tot de niet zo originele pesterijen op de lagere school met 'Anna niets waard'.)
Soms vraagt men waar de naam
Ietswaart vandaan komt. Een tijdje heb ik de verklaring geopperd dat de naam een Schotse herkomst heeft, en is afgeleid van
Eastward, naar Schotse boeren die in slechte tijden naar het oosten trokken. Later meende ik te weten dat de naam uit Friesland komt, het zou een verwijzing zijn naar de
wert ('terp') van boer Ytze. Wederom zonder solide etymologische basis.
Volgens de Nederlandse Familienamen Databank, een initiatief van het Netwerk Naamkunde, wordt de naam voor het eerst gevonden in 1424 bij Jan Yetswert in St. Winnoksbergen, nota bene in Noord Frankrijk. De databank oppert daarbij een verklaring die ik nooit eerder hoorde; Ietswaart zou verband houden met het Middelnederlandse
eetsweerre 'gezworene, stedelijke ambtenaar die overtredingen meedeelt aan gerecht of overheid (lett. hij die een eed zweert)'. Een klikspaan dus! Dan toch liever een gelukszoeker uit Schotland.
