Vaak wordt gedacht dat huilen oplucht en je verlost van lichamelijke en geestelijke spanningen. Uit promotieonderzoek van psychologe Michelle Hendriks blijkt echter dat huilen op zichzelf helemaal niet oplucht. De reden dat iemand zich opgelucht voelt, komt volgens Hendriks doordat de huilbui meestal op een dieptepunt komt; daarna voel je je allicht beter maar dat komt dan niet door het huilen.
Ook herstel van stress kan gepaard gaan met huilen. Dan is echter niet het huilen de oorzaak van de ontlading, eerder het gevolg. Huilen heeft volgens de promovenda vooral een sociale functie. Door te huilen gaan anderen helpen of troosten, of ze houden op met boos zijn. Het is dan het gedrag van anderen dat opluchting brengt, niet het huilen zelf. Overigens troosten mensen niet alleen vanuit nobele motieven, schrijft Hendriks. Niet iedereen kan er even goed tegen een ander te zien huilen.
