AGENDA

Zondag 22 januari om 17:00 uur uur geeft Ton Cremers, directeur van het Museum Security Network, een lezing over de relatie tussen terrorisme en de vernietiging van cultureel erfgoed. Al bijna tien jaar werkt Cremers aan Museum Security, een internationale databank van gestolen kunstwerken. Op deze manier probeert hij de illegale kunsthandel te bestrijden.
Woensdagavond 25 januari vindt het debat 'Erfgoed of Erflast? Musea en de erfenis van het verleden' plaats. Aan het debat nemen eigenzinnige experts deel als: Susan Legêne (Hoofd collecties Tropenmuseum), Lodewijk Wagenaar (conservator Amsterdam Historisch Museum), Michiel Jonker (vice-voorzitter Koninklijke Oudheidkundig Genootschap), Marlite Halbertsma (hoogleraar Erasmus Universiteit), Jos van Beurden (onderzoeksjournalist kunsthandel) en Peter van Mensch (theoretisch museoloog Reinwardt Academie). Aboriginal Art Museum te Utrecht, Oudegracht 176. Aanvang 20.00 uur. U kunt zich gratis aanmelden door een email te sturen naar: info@aamu.nl.

GELEZEN:

De tekens zijn ettelijke eeuwen ouder dan het vroegste ontcijferde - en dus leesbare - Maya-schrift. Dat stamt uit 250 na Christus. Slechts één van de hiëroglyfen hebben de onderzoekers tot nu toe thuis kunnen brengen. De andere tekens zijn in de loop der tijd klaarblijkelijk erg veranderd. En waar het Nederlands binnen tien jaar twee spellingshervormingen doormaakte, is zo'n geleidelijke evolutie van Maya-hiëroglyfen natuurlijk alleszins voorstelbaar.

• Jacqueline de Vree over de muurschildering van San Bartolo, Noorderlicht

Raymond Depardon

Psychiatrisch ziekenhuis nabij Turijn, © Raymond Depardon 1980

Tot zijn eigen verbazing kreeg Depardon in 1979 toegang tot een aantal psychiatrische inrichtingen in Italië, waaronder St. Clemente. Met de typische groffe korrel van die tijd bewoog hij zich door de verveloze ruimten. Opvallend is de totale berusting die van de bewoners uitgaat. Vrijwel niemand kijkt in de lens. Het meest expressieve gebaar, een mogelijke emotie, biedt de man die een jas over zijn hoofd trekt. Maar ook hier weten wij niet of dit een reactie is op de fotograaf of dat altijd zo zit, dag in dag uit. Een aanklacht gaat niet van de foto's uit, meer een vaststelling. Depardon verliet de inrichting toen hij er niets meer bij voelde en 'niet meer bang was voor de gekken'.


Vader Depardon, uit: La Ferme du Garet (1995)

Voor het eerst wordt het oeuvre van de Franse fotograaf, filmmaker en schrijver Raymond Depardon (Frankrijk, 1942) grootschalig in Nederland geïntroduceerd. Het fotomuseum laat een selectie van fotoprojecten zien waaronder Notes (1979), San Clemente (1984), La Ferme du Garet (1995) en Errance (2000). In La Ferme legt hij het boerenleven op het Franse platteland vast, nu het nog kan. Hij was voorbestemd zijn vader op te volgen maar vertrok op zijn vijftiende naar Parijs om fotograaf te worden. Schitterend is de foto van de natuurstenen vloer met een hoek van de keukentafel; de tafel waaraan beslissingen worden genomen, wordt gegeten en wordt gezwegen.

Het Filmmuseum vertoont verschillende documentaires van Depardon, waaronder de eerste twee delen van een drieluik over hetzelfde onderwerp. Daarnaast reist de fotograaf/filmer veel. In Afriques: comment ça va avec la douleur? gaat hij in '96 terug naar Afrika. Tijdens zijn afwezigheid heeft AIDS nog meer om zich heengegrepen en zijn er in Rwanda een miljoen doden gevallen. Daar staat een filmer, machteloos, beschaamd om zijn egocentrisch uitgangspunt, te geëngageerd om de ellende de rug toe te keren. Met de staart tussen de benen vlucht hij naar Alexandrië.
De filmcamera voegt weinig toe aan de opgetekende verhalen en de fotografische beelden die de lens steeds weer zoekt, kadreert, en loslaat op zoek naar de volgende veelzeggende compositie. Een driepoot die de camera in 360 graden rond laat draaien werpt geen nieuw licht op het volmaakt gekozen standpunt, anders dan het eindeloos voortduren van pijn, verveling en armoede. Depardon toont zijn eigen gelijk; een documentairemaker is een fotograaf die niet kan kiezen - of niet durft te kiezen - voor één beeld. Terwijl zijn foto's overtuigend laten zien dat hij hier geen enkele moeite mee heeft.

• Magnum Photos: Raymond Depardon Portfolio
• Nederlands Fotomuseum (t/m 5/2/'06)
• Filmmuseum Amsterdam (t/m 5/2/'06)

Penguinpets

March of the Penguins, de docu met veruit de hoogste aaibaar- heidsfactor van dit jaar. 'Penguins seem to have no fear of people. In fact, they have been known to approach groups of explorers without the slightest hesitation.' Misschien best leuk, een keizerpinguïn als huisdier. Ook leuk in de keuken...



...en de badkamer. Pinguïns zijn immers echte waterdieren.

Pas gepast

Ook ik ben passen wezen passen in de Paskamer van de Postbank. Hier het resultaat. Eén probleem; ik kan niet kiezen!

Deze vind ik wel wat, verfomfaaid en met een plakbandje, alsof hij sinds 2001 in een broekzak heeft gezeten.

Maar de vuurtoren is natuurlijk ook een beauty...

Dan zijn er ook nog vier mindere goden, die hebben het wat mij betreft niet gehaald.



Geef je mening, al is er kans dat door de auteursrechten het hele feest niet doorgaat.

Met dank aan Jonathan Mechanicus voor de foto's.
En uit eraard aan Ootje Oxenaar voor het ontwerp.

Bewegende poëzie

De dichter bespeelt de lezer. Zoals Ilja Leonard Pfeijffer terecht opmerkt (NRC 18-11-'05) is deze poëzie niet goed omdát zij beweegt maar omdat het een heel goede dichter is - Tonnus Oosterhoff - die de regie voert. Nu nog de interactieve variant.

Intelligente evolutie

Soms zou het zo makkelijk zijn om creationist te zijn. Alhoewel, ook niet meer sinds een Amerikaanse federale rechter onlangs bepaalde dat het doceren van intelligent design op middelbare scholen onwettig is. "Breathtaking inanity" noemde hij het zelfs, 'adembenemend zinloos' (Ja, ik las eerst ook insanity.) Lees verder. Volgens paleontoloog Kevin Padian betekent de uitspraak dat 'as science, intelligent design is effectively dead'.
Niet in het doorgaans zo nuchtere Nederland. Onderwijsminister Van der Hoeven vroeg het afgelopen jaar aandacht voor de ontwerpgedachte en de KNAW organiseert een aantal bijeenkomsten rond het thema 'Geloof en wetenschap'. De discussie tussen zes wetenschappers over de vraag 'God of Darwin?' vormde daarvan op nieuwjaarsdag de aftrap. (Jammer dat Roebroeks ontbrak.)

Voormalig rector magnificus van de Vrije Universiteit Pieter Drenth is tegenstander de Intelligent Design-gedachte. 'De VU heeft 125 jaar worsteling achter de rug rond dit onderwerp. Ik kan wel zeggen dat de universiteit nu is geëmanicipeerd.' Niet iedereen aan de VU denkt daar zo over. Vijf moslimstudenten van de VU weigerden vorig jaar kennis te nemen van de evolutietheorie. Voor moslims die verder willen komen lijkt er echter niets anders op te zitten dan zich ook over te geven aan religieus opportunisme. 'Ik geloof niks van de big-bang of dat mensen van de apen afstammen,' zegt Youssef Elmassoudi, moslim en student geneeskunde aan de Radboud Universiteit Nijmegen. 'Maar dat hindert mij niet om de evolutieprincipes te gebruiken in mijn werk.' Lees verder. Ook de EO emancipeert. Kon je die omroep tien jaar geleden nog horen beweren dat fossielen door de schepper in de grond gestopt zijn om de mens in verwarring te brengen, nu zendt dezelfde evangelische Walking with Caveman uit en nog wel rond de kerstdagen. Het is dus niet langer de evolutie zelf die wordt betwijfeld, het is de vraag of die is verlopen volgens een ontwerp of volgens toeval.

Wat ik daarvan vind? De aarde bestaat al 4,5 miljard jaar en zal het ook nog eenzelfde aantal jaren volhouden. Afgezet tegen een dag van 24 uur komt het bestaan van de mens overeen met luttele seconden. De hele ontwikkeling van de eerste muisachtige zoogdieren tot de mens heeft 65 miljoen jaar geduurd. Die ontwikkeling werd in gang gezet omdat de dinosauriërs het veld ruimden door een meteorietinslag. Zoiets, of de volgende ijstijd, overkomt de aarde ongetwijfeld opnieuw de komende 5 miljard jaar. Ter vergelijking; kakkerlakachtigen wachten al 300 miljoen jaar op hun kans. Wie weet hebben zij zich over een evolutionair uur optimaal aangepast aan de omstandigheden en geloven zij dat ze het ultieme ontwerp en eindpunt van de schepping vormen en voeren zij deze discussie opnieuw.

Gaan waar je nooit bent geweest...

Macrosoft! Zie Virus aast op spaartegoed