Saturday, December 30, 2006

Artist's survival kit












For the really bad days, for the days when you want to quit, when you feel like everything you do is shit, when you decide that you would rather wait tables for a living, when you wish you had gone to school for accounting, when you want to lie in bed for a month and eat chips... Keri Smith's artist's survival kit offers some help.

Friday, December 29, 2006

Voornemensgenerator

Gebrek aan goede voornemens? Van de Voornemensgenerator hoef ik niet te stoppen met roken, niet meer te bewegen of vroeger op te staan maar vanaf 2007 ga ik 'vroeger tv kijken in bad'. Ik geef toe, het werd ook wel laat voor de boeren.

Monday, December 18, 2006

Precies 160









De 160 is een nieuwe dichtvorm, gebaseerd op het sms-format.
Elk gedicht bestaat uit exact 160 tekens, inclusief spaties – het maximaal aantal tekens van een sms’je. De 160 is de 21e-eeuwse haiku: compact, dwingend, rigide, vormvast: een poëtische dwangbuis. De 160 werd als dichtvorm voorjaar 2005 uitgevonden door Sofie Cerutti, die de eerste serie schreef: 160 tekens (inclusief wit).

Actueel:

Nico Wijnberg 1918 - 2006

De muurschildering Spelende kinderen van de Amsterdamse kunstenaar Nicolaas Wijnberg, in het oude pand van de spellenfabriek Jumbo aan de Krom Boomssloot, is gered. De voormalige fabriek wordt momenteel verbouwd tot een appartementencomplex. Het gaat om een zogeheten scraffito, een techniek waar uit enkele lagen stucwerk in verschillende kleuren een voorstelling wordt gekrast.
Wijnberg maakte de muurschildering in 1953 ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van Jumbo. De directie van de spellenfabriek kreeg het kunstwerk cadeau van het personeel. Het bedrijf liet weten de kosten voor de verhuizing van de schildering niet te willen dragen. Klaas Wijnberg, Wijnbergs zoon, nam vervolgens het initiatief voor een reddingsactie. Vanmorgen werd het drie ton wegende kunstwerk voorzichtig uit het pand getakeld. ''Ik ben erg blij dat het gelukt is om dit werk te sparen,'' zei hij vanochtend. ''Het wordt nu voorlopig opgeslagen. Waarschijnlijk krijgt het werk straks een definitieve bestemming in een nieuwe basisschool.'' Nico Wijnberg overleed eerder dit jaar in het Rosa Spierhuis te Laren.

In het Affichemuseum te Hoorn is t/m 4 maart 2007 een overzicht te zien van de bijna 150 affiches van Nico Wijnberg.

Wednesday, November 22, 2006

Philip Bunce 1950 - 2006





















Phil on the stairs of Girona's Cathedral (Spain), november 3, 2006

On the 23rd of november, around 5.30 am, a very special friend died. Although Phil hardly ever complained about his illness, he finally paid the price for letting a hepatitis virus live rent free in his liver for 20 years.

Phil and I worked closely together for 6 years. Not only I did benefit from his wisdom and experience, so do the people that I work(ed) with. It made Phil very happy to know this. Also as his guinea pig for his rebalancing massage trainings, I experienced and appreciated his tremendous patience and commitment.

When the doctor told him that he was terminally ill, Phil suggested he and I would hike through the Pyrenees for a month. The ambitious plan eventually boiled down to 5 days of curving and bending through countless hairpins in a car, but he loved it anyhow. Though we had no particular goal, it felt very purposeful.

Not long after we returned, Phil deteriorated rapidly. "Maybe the trip was too much for you," I said. He replied: "The trip was a great achievement. It was just what I needed." In the hospital, after turning himself in, it seemed as if he was still counting on recovery. But somewhere deep inside him, acceptance grew - until he surrendered to his fate. As I was reading names from his address book, he said that he would "giv'm a call later". "How much later, Phil?" I asked. "About two weeks... after I'm dead," he joked. His humor is one of the things I will miss most.

As a close friend of his put it when paying his respect: 'In his last weeks, Phil seemed to have become again the joyful and beautiful child he once was and the mature and handsome man he was always meant to be.'

The funeral has taken place November 29th in Amsterdam. If you like, you can leave a comment here.

Sunday, November 19, 2006

Grotte de Niaux

De grotschilderingen in Niaux zijn in één woord adembenemend. Dat is maar goed ook want met met teveel in-en-uitademende bezoekers wacht de grot hetzelfde lot als Altamira en Lascaux. Zien dus, nu het nog kan!

Monday, November 13, 2006

PostcodeJackpot

De PostcodeJackpot van 5.000.000 euro (inclusief JackpotVerdubbelaar) is in de trekking van oktober gevallen op lotnummer 1055 MK te Amsterdam. Dit is een niet verkocht lotnummer.

Jézus wat baal je als je daar woont. Of op de postcode ernaast, zoals 1054 ZP of 1053 NN...

Saturday, October 07, 2006

Gek van de inrichting

Benieuwd hoe mijn nieuwe oude woning aan de Jacob van Lennepkade er uit komt te zien? Klik op het plaatje voor een indruk van de benedenverdieping. Ja, er is ook nog een boven; klik hier. Zo netjes zal het er wel niet lang uit zien. De Woningplanner heeft namelijk geen afbeelding voor stapels kranten. Housewarming volgt...



Thursday, September 21, 2006

Wild West II

Hans van één hoog belt aan met ontbloot bovenlijf; één hand aan de bel, de andere aan het mes in zijn buik. 'Ken jij effe 112 bellen?' Ik bestel een ambulance (de vierde in een half jaar), sluit de deur en ga verder aan mijn rode kool met sudderlap.
'Heeft u iets van een schermutseling gehoord', vraagt de politie later. (Een schermutseling, denk ik, dat is zo'n woord dat alleen door agenten en verslaggevers wordt gebruikt.) Nee, ik had niks gehoord, behalve de hele middag The Wall op repeat. Vanaf de brancard werpt Hans me zijn sleutels toe. 'Één keer per dag 'n half blikje. En let niet op de rommel.'


  • Wild West I: Dode vrouw in water Van Lennepkade (04-09-'06)
  • Wild West II-prelude: een week eerder sneed Francis, Hans' even alcoholische geliefde, haar polsen door. Hier was geen leuk plaatje bij.

Buitenlanders

"Eerst zat er alleen beneden één. Die arrogonte knul met z'n zonnebril. En maar bellen in dat onbegrijpelijke taaltje."
"Ja maar nu staat hiernaast elke avond een hele kudde van die lui het balkon."
"En maar ratelen. Je kunt er geen touw aan vastknopen."
"Het is hun cultuur, denk ik. Dat ze zo lang mogelijk van de zomer willen genieten ofzo."
"Ja, of dat ze niet gewend zijn dat er mensen zijn die last van ze hebben, omdat het bij hen zo dunbevolkt is."
"Uklu adu, het klinkt echt nergens naar."
"Ze lachen zelfs anders dan wij. En onze taal leren ho maar."
"Ik snap er echt niks van. Waar komen ze ineens vandaan, die Denen?"

Monday, September 04, 2006

(F)Oud-West

De afgelopen 15 jaar werden een dode dame op leeftijd, (delen van) een stoffelijk overschot in een koffer en hetzelfde (maar dan anders) in een vuilniszak uit het water van de Jacob van Lennepkade gevist. Vanmiddag was het weer raak; ter hoogte van de Jan Pieter Heyestraat werd het stoffelijk overschot gevonden van de 73-jarige eigenaresse van ''t winkeltje' in het stuk tussen de Jan Pieter Heyestraat en de Staringstraat. De vrouw moet al enkele dagen in het water hebben gelegen.
'Zo gek als een deur', reageert een buurman, 'maar er zat geen kwaad bij. Ze haalde alles naar binnen; meubels, prullaria, honden en katten, drank, mannen... Verkopen deed ze niet nee.'

Saturday, September 02, 2006

So happy together...

Life will never be the same now that I've found you...
Wie? Niet één maar tienduizend gezellige, leuke, inspirerende of gewoon menselijke mensen uit eigen stad en land. Everybody happy! Dat verdient een eigen blog:

Wednesday, August 30, 2006

Robodock Festival

Van 20 t/m 23 september wordt ook dit jaar weer het Robodock Festival gehouden op de NDSM-werf in Amsterdam-Noord. Robodock is een internationaal festival met technologie en kunst, spektakeltheater, multimedia en industriële installaties.
Het thema van deze festivaleditie is alchemie, de geheime wetenschap die beoogde met behulp van de 'steen der wijzen' een levenselixer te verkrijgen uit edele metalen.
Een actueel thema, of het nu gaat over vergrijzing en gezondheidszorg of over de zoektocht naar spiritualiteit en symboliek. Robodock hoopt te kunnen fungeren als alchemistisch laboratorium.
Iedere festivaldag wordt een ander programma aangeboden. Naast talloze theater- en muziekoptredens zijn er ook verrassende kleine spontane en interactieve performances. Zo kun je zelf een robot besturen of plaatsnemen in een kunstwerk van gerecycled sloopafval. Het Robodock lab brouwt allerlei elixers om de honger en dorst van het publiek te stillen. Ook vinden er lezingen plaats met performances van kunstenaars en wetenschappers (o.a. Mark Stephen Meadows).

Wonderen der schepping

Het is dit jaar 250 jaar geleden dat de Haarlemse zijdehandelaar en bankier Pieter Teyler van der Hulst (1702-1778) het eerste museum van Nederland stichtte. Hij liet twee miljoen euro na 'ter bevordering van de godsdienst, aanmoediging van kunsten en wetenschappen en voor bijstand aan de armen'. Na zijn dood besloten de beheerders het bedrag - vandaag de dag zo'n 70 miljoen euro - volledig te besteden aan een wetenschappelijk museum met sterrenwacht. God en de armen moesten kennelijk maar voor elkaar zorgen.
De entreehal en de monumentale gevel in classicistische stijl werden pas in 1885 gebouwd, dus een eeuw na opening van het museum. De reliefs boven de deuren in de hal verwijzen naar de collecties van het museum, zoals de schone kunsten, astronomie, paleontologie en fysica. Hoewel het museum trots de eerste 'electriseermachine' toonde, werd het in die tijd nog verlicht met gaslicht, omdat 'nog onvoldoende gebleken is dat de elektrische verlichting reeds die praktische voordelen oplevert, welke in de toekomst daarvan verwacht mogen worden'.
De collectie van Teylers museum reflecteert de verlichtingsidealen van Nederland in de achttiende eeuw; voorwerpen van kunst en wetenschap: fossielen en mineralen, natuurwetenschappelijke instrumenten, bijzondere boeken en een fraaie collectie schilderijen, tekeningen, munten en penningen. Door de ontdekkingen van de laatste eeuwen stond de 'wereld op zijn kop'. De aarde bleek niet langer het middelpunt van het universum, Europa was niet het middelpunt van de aarde na het verschijnen van Darwins The Origin of Species (1859) bleek de mens ook al niet een vooropgezet intelligent ontwerp. Dit laatste onderwerp werd vakkundig gemeden door onze Schepper te prijzen voor de wonderen der natuur in al zijn facetten.

Fossielen
Eén van de topstukken van Teylers Museum is de 'Zondvloedmens'. Dit fossiel werd gevonden in de steengroeve bij het Duitse Öhningen. De stadsdokter van Zürich dacht hierin een schedel, ribben, hersenen en een lever van een mens te herkennen en concludeerde dat het de overblijfselen moesten zijn van mensen die de zondvloed niet hadden overleefd. De Franse anatoom Georges Cuvier was ervan overtuigd dat het een reuzensalamander was uit laat Mioceen, ongeveer 5 tot 10 miljoen jaar geleden. Hij kreeg in 1811 toestemming om het fossiel verder uit te beitelen en op de plaats waar hij dat had voorspeld kwamen inderdaad twee voorpoten tevoorschijn.

Natuurwetenschappelijke instrumenten
Waar twee eeuwen eerder nog de doodstraf op stond, kon nu hardop gezegd en getoond worden. Dit 'tellarium' toont de dagelijkse wenteling van de aarde om haar as en haar jaarlijkse baan om de zon en de jaarlijkse kanteling van haar as zodat de bezoeker zich een voorstelling kan maken van de gevolgen van deze bewegingen; de afwisseling van dag en nacht en het lengen en korten van de dagen (de seizoenen). Op de plaat staan ook de omlooptijden van Jupiter, Saturnus en Uranus.

Bibliotheek
In de bibliotheek vind je circa 125 duizenden banden over botanie, zoölogie, paleontologie en geologie, oftewel de 'natuurlijke historie'. Veel uitgaven zijn voorzien van schitterende handgekleurde illustraties. Ook bevat de bibliotheek zeventiende eeuwse atlassen van o.a. Blaeu en reisverslagen uit de achttiende- en negentiende-eeuw zoals van James Cook. Die legde in zijn Challenger een oceanografische expeditie af van 100.000 kilometer in drie jaar. De geleerden aan boord verzamelden zo'n ‘zee aan gegevens’ dat het bijna twintig jaar zou duren voor al het materiaal bestudeerd en beschreven was. In totaal verschenen 53 dikke banden vol met wetenschappelijke resultaten. ‘The Birds of America’ is het duurste in druk verschenen boek dat ooit geveild is: voor een slordige 8,8 miljoen dollar verkocht veilinghuis Christie’s het werk. De meeste vogels zijn in hun natuurlijke omgeving geplaatst en op levendige wijze afgebeeld. Voor sommige vogels als bijvoorbeeld de flamingo gaf dit problemen; de nek van de flamingo kronkelt zich langs de hele zijkant naar beneden. De opkamer van de bibliotheek is alleen op afspraak voor publiek toegankelijk.

Friday, July 14, 2006

Pdf's maken nu ook gratis

Een pdf openen is een fluitje van minder dan een cent; de Reader van Adobe is namelijk gratis. In tegenstelling tot de Writer; wie zelf een pdf wil maken is daar bij Adobe (niet schrikken) van 415 tot 665 euro voor kwijt. Daar is nu een open source oplossing voor: PDFCreator.

Creating PDF files in Windows is no longer an expensive proposition. PDFCreator works by installing a dummy printer definition on your Windows box. Anytime you want to create a PDF, all you have to do is select File > Print in whatever application you're in, select the PDFCreator dummy printer, and watch the magic happen. PDFCreator has more options than you can shake a stick at, and I have yet to see it generate a poor-quality PDF.

  • Download als losse applicatie via SourceForge
  • Handleiding PDFCreator
  • Adobe Acrobat 7.0 Standaard en Professional
  • Verantwoord gruwelen

    Deze verzameling paleopathologie is bijeengebracht door Jacobus Hovius, die aan het einde van de achttiende eeuw geneesheer was van het Buitengasthuis. Hij verzamelde een grote hoeveelheid 'ziekelijk veranderde beenderen'. Toen de collectie in 1771 werd overgedragen aan het Amsterdamse chirurgijnsgilde, liet de gemeente een kast vervaardigen voor opslag van de beenderen. Deze werd in de Gildekamer in het Waaggebouw aan de Nieuwmarkt geplaatst. De gehele collectie is beschreven door Andreas Bonn, hoogleraar anatomie aan de Amsterdamse universiteit, in zijn Descriptio thesauri ossium morbosum Hoviani.

    Tuesday, July 11, 2006

    Canadees krijgt huis via weblog

    De 26-jarige Kyle MacDonald is erin geslaagd een paperclip te ruilen voor een huis. Hiervoor voerde hij 14 ruiloperaties uit via internet. De Canadees bood minder dan een jaar geleden op zijn weblog een rode paperclip aan in ruil voor een potlood. Het potlood ruilde hij tegen een deurknop, die van eigenaar wisselde voor een oven. Die ruilde hij in voor achtereenvolgens een generator, een platencontract, een skivakantie, een bestelauto, een middag met zanger Alice Cooper en een rol in de Hollywood-film Donna on Demand. Die filmrol ruilde hij ten slotte met de gemeente Kipling voor een huis met twee verdiepingen. De gemeente wil de filmrol veilen in het kader van een promotiecampagne.

    Iemand nog interesse in een punaise?

    Wednesday, July 05, 2006

    Hardly a feature...

    In 1897, his final years, paleontologist Edward Drinker Cope developed an interesting obsession. It became his earnest wish to be declared the type specimen for Homo sapiens - that is, to have his bones be the official set for the human race. Normally, the type specimen of a species is the first set of bones found, but since no first set of Homo sapiens bones exists, there was a vacancy, which Cope desired to fill. It was an odd and vain wish, but no-one could think of any grounds to oppose it. To that end, Cope willed his bones to the Wistar Institute, a learned society in Philadelphia. Unfortunately, after his bones were prepared and assembled, it was found that they showed signs of incipient syphilis, hardly a feature one would wish to preserve in the type specimen for one's own race. Cope's petitions and his bones were quietly shelved. There is still no type specimen for modern humans.

    Monday, July 03, 2006

    Kennis en schoonheid werken als drug

    Onstilbare honger naar kennis of schoonheid is niets meer dan een vorm van verslaving, denkt Ivring Biederman van de Universiteit van Zuid-Californie. Volgens hem ontleent een kennisjunk evenveel genot aan het ontrafelen van een probleem, als een drugsverslaafde aan een shot heroïne. Hetzelfde zou gelden voor esthetische ervaringen, zoals het kijken naar een mooi schilderij. Biederman ontdekte dat dit dezelfde biochemische processen op gang brengt als wanneer een junk zijn 'drug of choice' tot zich neemt. Kennisjunks of kunstjunks hebben bovendien net als gewone junks last van gewenning: hoe vaker ze een intellectueel inzicht hebben of een mooie zonsondergang zien, hoe hoger de dosis die nodig is om ze genot te schenken. Misschien dat daarom vrouwen nooit tevreden zijn als ze in de spiegel kijken.

    Friday, June 30, 2006

    Weg van de Lycische weg


    Op onze individuele georganiseerde wandelvakantie maakten wij kennis met de 'Lycian Way', het bergachtige gebied langs de zuidkust van Turkije van Fethiye tot Antalya. De geschiedenis van Lycië beslaat meer dan twee millenia. Egyptische bronnen beschrijven een verbond tussen de Lyciërs en de Hettieten vanaf 1700 BC. Met de Perzische overheersing kwam er een einde aan het rijk. Tegenwoordig struikel je er werkelijk over de klassieke brokstukken. Turkije, werk aan de weg!

    Turkse kust met Lycische tombes

    Monday, June 12, 2006

    Boerderij uit elfde eeuw gevonden in Delft

    Het aardewerk dat is gevonden bij een opgraving in Den Hoorn (Delfland), doet vermoeden dat die streek al in de 11e eeuw bewoond werd en niet een eeuw later zoals altijd werd gedacht. Archeoloog Jasper de Bruin leidt deze datering af aan de aanwezigheid van Pingsdorfaardewerk. Dit werd tot ca. 1200 gemaakt. Naast aardewerk werd botmateriaal van schapen, geiten en runderen gevonden, eierschalen, zaden en kauwsporen van een hond. Sporen van de boerderij zelf werden niet aangetroffen. Lees verder op Archeoblog...

    Sunday, June 04, 2006

    De banlieue komt naar je toe deze zomer













    Een autobrand. In Parijs. Niets nieuws, toch? Dit maal alleen niet in een buitenwijk maar pardoes voor het duurste hotel van Parijs, het Hotel de Crillon, op het Place de la Concorde. Binnen kon men opgelucht adem halen. Het was 'maar' een Peugeot 206.

    Tuesday, May 23, 2006

    Paris is niet meer...



    Nieren verschrompeld, botten poreus, uitgedroogd, hart op hol, longen versteend, blaasgruis, doof, blind, dement... op een gegeven moment is leven niet leuk meer. Een leven dat begon in Parijs als knapste en liefste in een nest. Hij was de eerste keus, maar werd nooit opgehaald. Het vrouwtje ging op wereldreis en bracht de kitten naar haar homosensuele broer en zijn lief - bepaald geen kattenliefhebbers. Nicole en ik overnachtten bij hen voor de jaarwisseling van 1989 op 1990 - geloof ik. Na één dag kroelen met de zwarte ondeugd hield ik de boot nog af; er zitten genoeg katten in het asiel in Amsterdam. Maar na vijf nachten met een poes hard spinnend onderin mijn slaapzak, kon ik niet meer terug. Vanaf nu heette hij Paris en ging hij wonen in Amsterdam.

    In de zeventien jaar die hij in Nederland 'asiel' heeft genoten, woonde hij respectievelijk in de Van Speijckstraat, enkele weken in de Hudsonstraat en daarna vijftien jaar op de Jacob van Lennepkade met een onderbreking van drie maanden op de Zoutkeetsgracht en één jaar op de Kastanjeweg. Een van de lieve hebbelijkheden van Paris was dat hij nooit spontaan op schoot sprong behálve als je op het punt stond weg te gaan of als je op de wc zat. Ook kon hij zich op een vertederende manier voor je voeten werpen; do it to me, en dan bedoelde hij vooral spelen. Tot op hoge leeftijd was hij in voor bewegende propjes, draadjes en wat dies meer zij. Van soortgenoten moest hij niet veel hebben, het hoogst haalbare was negeren vanaf de kast. Hopen dus maar dat hij in de kattenhemel een rustig plekje vindt zonder andere katten maar met veel rust, aandacht van mensen en een slaapzak om diep in weg te kruipen. Dag Paris, het waren mooie jaren met je. XXX

    Monday, May 22, 2006

    Gerard Unger hoogleraar Typografische vormgeving

    De Universiteit Leiden heeft Gerard Unger benoemd tot hoogleraar Typografische vormgeving. De leerstoel wordt gefinancierd door de Koninklijke Bibliotheek en het Museum Meermanno.
    Gerard Unger (1942) studeerde grafische vormgeving, typografie en letterontwerpen aan de Gerrit Rietveld Academie te Amsterdam van 1963 tot 1967. Unger ontwierp postzegels, munten, boeken, logo’s en een groot aantal lettertypen, waarvan enkele speciaal voor kranten. Zijn werk wordt wereldwijd in diverse kranten en tijdschriften gebruikt, zoals in USA Today en de Stuttgarter Zeitung, en ook in het Nederlandse dagblad Trouw. Lees het interview met Unger: Het geheim van de leesbaarheid.

    Sunday, May 21, 2006

    Groene rups

    Vlak voordat ik de wasmachine aanzette, liep ik het vuile wasgoed nog even na. Ik vouwde een handdoek open waarbij een groene rups tevoorschijn kwam. Hij had een pop gemaakt, die ik nu vernietigd had. Aan de lezer de vraag; weet u wat dit is? En belangrijker, wat geef ik hem te eten? Kool, eikenblad of brandnetels? Ook vraag ik me af of hij een nieuwe pop kan spinnen, of is hij gedoemd voor altijd rups te blijven? Bedankt, ook namens rups.

    Antwoord: Ik weet niet waar de rups in de handdoek is gekropen maar het beste zou zijn om hem op die plaats weer terug te zetten . Ik hoop dat het in jullie tuin was en dat hij niet b.v. op vacantie in het buitenland in de handdoek is gekomen. Het is ook erg moeilijk om hem op naam te brengen want ik weet ook niet waar hij vandaan komt. Laat hem in elk geval vrij in de natuur met zoveel mogelijke variatie in de plantengroei misschien vind hij dan wel zijn voedselplant. Groeten van, Han Klein Schiphorst, De Vlinderstichting.

    Wednesday, May 17, 2006

    Steun BOS

    Nee niet Wouter maar woud. Het tropisch regenwoud op Borneo om precies te zijn. Dat stukje paradijs op aarde, het thuisland van de orang-oetan dat elk jaar kleiner wordt. Ditmaal geen oproep om je portemonnee te pakken maar om tien minuten uit te trekken om aan marketingonderzoek van Opinieland mee te doen. Zij doneren de bijdrage van hun klanten per deelnemer aan een aantal goede doelen, waaronder BOS. Meedoen dus! Natuurlijk kun je BOS ook direct steunen door een stuk oerwoud te 'kopen', een orang-oetan te adopteren of door geen tropisch hardhout te kopen. Jammer van die Jatoba vloer die ik in gedachten had...

    Thursday, May 11, 2006

    School op de vuilnisbelt



    In 2001 bezocht ik de Escuela del Basurero, een vrijwilligersproject op de grootste vuilnisbelt van Guatemala-Stad. Kinderen die anders van 's morgensvroeg tot 's avonds laat tussen het afval scharrelen krijgen hier niet alleen drie gezonde maaltijden maar ook nog les in lezen, schrijven, rekenen etc. Een echte kans dus op een beter bestaan voor hen en hun kinderen.

    Camino Seguro ('veilige weg') heeft inmiddels ook een vestiging in Nederland. Wie een kind of het onderwijsprogramma wil sponsoren kan een bedrag overmaken op no. 3447.42.318. Vergeet niet je e-mail adres bij te voegen.

    propjes plakken

    Wednesday, May 03, 2006

    Anne Frank - haar leven in brieven

    De tentoonstelling Anne Frank - haar leven in brieven laat ons kennismaken met Anne Frank als briefschrijfster. Bekend is dat zij haar dagboek in de vorm van brieven schreef. Minder bekend is dat Anne daarvoor al regelmatig kaartjes en brieven schreef aan familie en vrienden. Twintig van deze kinderbrieven zijn onlangs door Annes neef Buddy Elias, het Anne Frank Fonds-te Bazel en het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie speciaal voor deze tentoonstelling ter beschikking gesteld aan de Anne Frank Stichting.
    De originele brieven worden voor het eerst getoond aan het publiek. Anne’s kinderbrieven vertellen samen met haar dagboekbrieven het verhaal van een meisje dat zich - tegen de achtergrond van een stad in oorlogstijd - ontwikkelt van een briefschrijfster uit de Amsterdamse Rivierenbuurt tot een auteur van wereldfaam. De tentoonstelling in het Amsterdams Historisch Museum duurt tot en met 3 september 2006.

    Wednesday, April 05, 2006

    Graf voor de onbekende fotograaf

    Net zoals er voetballiefhebbers zijn die het liefst kijken naar voetbal, zo verschuift de rol van de hedendaagse fotograaf van beeldmaker naar visueel historicus. Daarbij komt ook steeds meer aandacht voor anoniem beeldmateriaal. De Master Photographic Studies in Leiden organiseert hierover op 25 april Artists' Strategies, Photography and Archives. De Amerikaanse Magnum-fotografe Susan Meiselas, de nieuwe hoogleraar fotografie aan de Universiteit Leiden, werd onder meer bekend met Kurdistan: In the Shadow of History (1997). Met dit project gaf ze vorm aan de geschiedenis van de Koerden via een geconstrueerd fotoarchief uit de afgelopen honderd jaar. Voor Encounters with the Dani (2001-2003) verzamelde Meiselas beeld- en tekstfragmenten over de Dani in West-Papoea. Ook de Iraanse kunsthistorica én fotografe is Parisa Damandan (1967) ging op zoek naar anoniem beeldmateriaal. Na de aardbeving in Bam in 2003 redde zij negatieven uit verwoeste fotostudio’s als een laatste herinnering aan het leven in de Zuid-Iraanse stad. Selecties uit het Bam Photographic Rescue Project zijn te zien in het Lloyd Hotel in Amsterdam. (In de Nederlandse documentaire Voices of Bam zien we de stad een jaar na de aardbeving.)

    Scrabble zonder zandloper


    Wilden wij bij Scrabble ooit aan de beurt komen, dan moest moeder aan de zandloper. Bij elektronisch Scrabble hoeft niemand op je te wachten. Je speelt het solo tegen de computer en zelfs die geeft geen kik als je oneindig lang naar een mooi woord met driedubbele woordwaarde blijft zoeken. Die tijd heb je ook wel nodig; het spel is er voorlopig alleen in het Engels.